Weronika Sieradzka z Wielgiego w kadrze zatrzymuje emocje wypisane na twarzy

Zobacz wideo: Te osoby nie muszą płacić abonamentu RTV.

Weronika Sieradzka pracuje w Ośrodku Kultury i Bibliotece Gminy Wielgie. Trafiła tam zaraz po maturze i odnalazła swoje miejsce. Prowadzi kółko fotograficzne oraz zajęcia artystyczne dla dzieci i dorosłych. Największą słabość ma do fotografii, ale może się też pochwalić smykałką do prac manualnych. Jest świetna w scrapbookingu, który przywędrował do nas ze Stanów Zjednoczonych i cieszy się coraz większą popularnością.

- Pierwszy aparat fotograficzny dostałam od chrzestnej w prezencie na pierwszą komunię świętą – wspomina pani Weronika. – To była „małpka”, ale dzięki niej posmakowałam, czym jest fotografia. W szkole robiłam zdjęcia klasowe, chodziłam na kółko fotograficzne i w gimnazjum, i w liceum. W ten sposób powolutku się uczyłam. W końcu doczekałam się pierwszej lustrzanki, która dała mi już zupełnie inne możliwości.

Nasza bohaterka ukończyła Toruńską Szkołę Fotografii, gdzie jej praca dyplomowa zrobiła furorę. Było w niej zdjęcie utrzymane w klimacie baśni o Czerwonym Kapturku – mroczny las, wielkie psisko udające wilka i mała dziewczynka.

- Z tego zdjęcia jestem dumna, bo naprawdę mi się udało – opowiada. – Jak ktoś nie posmakował fotografii to myśli, że dobry aparat robi dobre zdjęcia. To krzywdząca opinia. Chyba nikomu nie przyjdzie do głowy chwalenie potrawy z podkreśleniem, że ktoś ma dobre garnki? Zdjęcie najpierw powstaje w głowie fotografa. Trzeba mieć na nie pomysł, a tu obowiązują takie same zasady kompozycji jak w malarstwie. Do tego dochodzi umiejętne operowanie światłem, bo fotografia to przecież rysowanie światłem.

Panią Weronikę najbardziej fascynuje portret i same oczy, które są w nim najważniejsze. Nie na próżno określa się je mianem zwierciadła duszy. One zawsze muszą być wyraźne. Można kombinować z ostrością zdjęcia, ale jest to niedopuszczalne w przypadku oczu.

- Portret jest wręcz intymny, bo chcę na zdjęciu pokazać emocje – wyjaśnia. – Dlatego tak niesamowite jest fotografowanie starszych osób, na których twarzach odcisnęły się już życiowe doświadczenia. To zupełna przeciwwaga fotografii dziecięcej, gdzie mamy do czynienia z istotką nieskażoną absolutnie niczym. Dlatego tak uwielbiam portret, który stanowi dla mnie największe wyzwanie.

Poza fotografią realizuje się w różnych pracach manualnych. Prowadzi zajęcia artystyczne dla dzieci i dorosłych. Podczas nich powstają różne ozdoby do domu, które mogą stać nietuzinkowym prezentem. Stąd przecież tak duża popularność rękodzieła, które od dość dawna przeżywa swój renesans.

- Bardzo lubię swoją pracę, bo ciągle mogę robić coś nowego – podsumowuje. – Zarówno w fotografii, jak i rękodziele jest tak wiele możliwości, że trudno popaść w rutynę.

Weronika Sieradzka zaraz po maturze trafiła na staż do Ośrodka Kultury i Biblioteki Gminy Wielgie. Prowadzi tam kółko fotograficzne oraz zajęcia artystyczne dla dzieci i dorosłych. Fotografia jest jej pasją od dzieciństwa. W szkole na jej głowie były gazetki szkolne. Nic zatem dziwnego, że po maturze chciała studiować projektowanie graficzne, ale akurat ten kierunek został w Toruniu zlikwidowany. Wybrała wówczas Toruńską Szkołę Fotografii. I tak więc poszła w ślady swojej patronki, bo święta Weronika patronuje fotografom i grafikom. Urodziła się pod znakiem Raka.