W Ogródku Seniora wspominano doktora Mariana Leśniewskiego

Spotkanie odbyło się w piątkowe popołudnie w Ogródku Seniora przed siedzibą Stowarzyszenia Bioderko.

Posadzone zostało drzewko doktora Mariana Leśniewskiego, którym jest cis, gdyż jak wspominano te drzewa szczególnie pokochał doktor. Przed chodzieskim domem miał ogromne okazy. Oficjalnie zaprezentowano także piękny mural. Syn doktora Piotr Leśniewski i lekarze z oddz. urazowo -ortopedycznego Michał Czosnowski - zastępca dyrektora Szpitala Powiatowego oraz ortopeda Krzysztof Łochowicz przybliżyli historię doktora Leśniewskiego.

Doktor Krzysztof Łochowicz opowiadał o zdjęciach, które zostały przyniesione ze szpitala. Jak mówił zajmują tam ważne miejsce i systematycznie są oglądane. Mówiono o miłości doktora do przyrody, jego długich wędrówkach leśnych i zachwycie nad śpiewem kosa. Piotr Leśniewski dziękował, że pamięć o jego ojcu, mimo upływu lat wciąż jest żywa.

Wszyscy mówili, że dla Mariana Leśniewskiego medycyna była najważniejsza i wszystko było jej podporządkowane. Uważał, że lekarz nie może się rozdrabniać, nie mogą rozpraszać go inne zainteresowania, czy zajęcia.

Doktor Leśniewski utworzył oddział urazowo-ortopedyczny w 1973 roku i chodzieska placówka była jedynym w Polsce szpitalem powiatowym z takim oddziałem - nawet pilski powstał później.

Prezes Stowarzyszenia Bioderko Honorata Pilarczyk w imieniu pacjentów po wszczepieniu endoprotez bioder, dziękowała zaś lekarzom, że zawsze mogą na nich liczyć.

Marian Leśniewski w 1956 roku rozpoczął studia medyczne na Akademii Medycznej w Poznaniu. Egzaminy na uczelnię zdawał w czerwcu, a na ulicach trwały walki robotników z milicją. Opowiadał, że aby studenci nie tworzyli większej grupy i nie narażali się na obstrzał, to egzaminatorzy przeprowadzali ich w niewielkich grupkach z jednego budynku do drugiego.
Po sześcioletnich studiach Marian Leśniewskich rozpoczął specjalizację z ortopedii. Przez całe życie przechowywał jak relikwię książkę ,,Ortopedia i rehabilitacja” z dedykacją profesora Wiktora Degi. Napisał tam ,,Kol. Marianowi Leśniewskiemu na pamiątkę naszej współpracy przy stole operacyjnym”. I jeszcze podpis profesora, i data 14 III 73.

Życie rodziny Leśniewskich było podporządkowane całkowicie obowiązkom ordynatora.
- Mama była stomatologiem, ale i tak uważała, że najważniejsza jest chodzieski oddział ortopedii. Dla ojca to było całe życie, dom był na drugim planie - wspominał Piotr Leśniewski., kiedy przygotowywaliśmy artykuł o Marianie Leśniewskim, z okazji wybrania go przez Czytelników Chodzieżanina ,,Chodziezaninem XXV-lecia".

Nie było dnia - jeśli nie był na wyjeździe, co wcale nie zdarzało się często - bez obecności ordynatora na oddziale. Szedł tam codziennie, a także w każdą niedzielę ,,po kościele”, w każde święto, a nawet po zabawie sylwestrowej.
- Mówił, że sam musi zrobić ,,wizytę” - wspomina Piotr Leśniewski.
Dla Mariana Leśniewskiego medycyna była najważniejsza i wszystko było jej podporządkowane.

Na emeryturę odszedł w 2002 roku, ale pracował nadal w przychodni ortopedycznej i pomagał pacjentom. - Ojciec miał dar przekuwania nawet porażki w sukces - wspomina Piotr Leśniewski - Było mu żal odejść z oddziału, ale wytłumaczył sobie i później mówił, że podjął dobrą decyzję, bo te zmiany, te punkty, te kontrakty... Choć bardzo cieszył się z upadku ,,komuny”, to jednak nie rozumiał współczesnego świata. Mówił, że lekarz jest po to, by leczyć, a pieniądze powinny być!
Nie należał do PZPR, później też nie interesowała go polityka, ani działalność społeczna - to według jego standardów były ,,głupoty”! Raz tylko się wyłamał i zapisał się do ,,Solidarności”. Po wprowadzeniu stanu wojennego przerwano mu przewód doktorski. Nigdy nie wrócił już do tego rozdziału życia.