Turystyczny pociąg "Sawa" zatrzymał się na dworcu PKP w Lipnie [zdjęcia]

Na dworcu PKP w Lipnie zatrzymał się na dziesięć minut pociąg turystyczny SAWA, który zmierzał do Warszawy. Skład pięciu wagonów ciągnął parowóz z wolsztyńskiej parowozowni. Była to niepowtarzalna okazja, by w tym miejscu zobaczyć parowóz.

Jeszcze kilka lat temu można było z Lipna pojechać pociągiem do Torunia i bez problemu wrócić. Teraz jest to praktycznie niemożliwe i nie ma sposobu, aby uniknąć stania w korkach. Wielu osobom brakuje połączeń w dogodnych godzinach. Nic dziwnego, że kilka dni temu na lipnowski dworzec przyszła spora grupa miłośników kolei, by zobaczyć parowóz OI49-69 ze składem pięciu wagonów, który jechał z Torunia do Warszawy jako pociąg turystyczny „Sawa”. Przejazd zorganizowała firma Turkol.
Wiele osób przyszło z dziećmi, aby zobaczyły z bliska parowóz, który w Lipnie nie był widziany od początku lat 90. Postój trwał dziesięć minut, ale w tym czasie ludzie zdążyli zrobić zdjęcia, a prezes Lipnowskiego Towarzystwa Kulturalnego im. Poli Negri wręczyła podróżnym materiały promocyjne.

- Pociągi darzę wielkim sentymentem – opowiada Sylwia Izdebska z Lipna. – Studiowałam w Bydgoszczy, a przesiadkę miałam w Toruniu. Jeździliśmy taką naprawdę zgraną ekipą i do dziś ciepło wspominam ten czas. Szkoda, że teraz Lipno nie ma dogodnego połączenia z Toruniem. Podróż pociągiem zajmuje niecałą godzinę i unika się stania w korkach. Jednak z Lipna mamy jedynie dwa pociągi, jeden kilka minut po czwartej rano, a drugi wieczorem. Nawet nie ma dogodnej godziny, by wybrać się na przejażdżkę z dziećmi.

Niektórzy nie poprzestali na podziwianiu, ale zdecydowali się na przejażdżkę. Dla dzieci była to wielka frajda, a dla dorosłych sentymentalna podróż w czasie.

- Dla mnie był to wehikuł czasu – dzieli się swoimi wrażeniami Agnieszka Sikorska z Lipna. - Wyglądając przez okno w czasie jazdy, poczułam się jakbym znów miała siedemnaście lat. Dla moich córek była to podróż nowa, bo nigdy nie jechały takim pociągiem. Bardzo dużo podróżowałam pociągami do Zakopanego, nad morze, na studia do Poznania, do przyjaciół w Skępem, Sierpcu, Toruniu. Pociąg był nie tylko środkiem transportu, ale miejscem, gdzie można było poznać ludzi mających wspólny cel. Każdą podróż pamiętam jako przygodę. Nawet do Berlina jechałam pociągiem z harcerzami na obóz.
Nie brakuje pasjonatów kolei, którzy kupują w antykwariatach stare rozkłady jazdy i tęsknią za czasami, kiedy na torach królowały parowozy. Dobrze, że są skanseny parowozów i linie kolejowe, na których jeszcze kursują jako turystyczna atrakcja. W przeciwnym wypadku młode pokolenie znałoby je tylko z filmów. Na szczęście są w kraju miejsca, gdzie można jeszcze zobaczyć parowóz pod parą gotowy do drogi. Tak jest w Parowozowni w Wolsztynie, oraz skansenie w Chabówce. Z powodzeniem działa Żnińska Kolej Powiatowa, a w Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku w Jaworzynie Śląskiej można obejrzeć zabytkowy tabor kolejowy produkowany od roku 1890 do lat 70. XX wieku. W jego zbiorach znajduje się parowóz z 1890 roku, który był wypożyczany do filmów. Wystąpił on w „Lalce” i „Rodzinie Połanieckich”. Parowóz budzi respekt, szacunek dla jego konstruktorów i ciężkiej pracy maszynistów, którzy te pojazdy prowadzili. Wiele dziedzin turystyki opiera się dziś na odwołaniu to tego, co było kiedyś i do wspomnień. Może ktoś by pomyślał o lipnowskim dworcu, który mógłby stać się świetnym punktem wyjścia do zwiedzania rodzinnego miasta Poli Negri? A w tej chwili tylko straszą brzydkie napisy, których nikt nie pofatygował się usunąć nawet przed przyjazdem pociągu turystycznego.

W rodzinnym mieście Poli Negri