Toruńscy podróżnicy opuszczają Amerykę. Teraz czas na Afrykę

Przypomnijmy, że na ten czas Wojciech Łopaciński rzucił pracę, jego żona wzięła roczny urlop, a dzieci zrobiły sobie 12-miesięczne wakacje. - Co nas do tej pory najbardziej zaskoczyło? Bezpieczeństwo. Podróżowaliśmy najtańszymi środkami transportu: lokalnymi autobusami, rikszami i tanimi liniami autokarowymi. Nawet w Peru i Boliwii kupowaliśmy najtańsze bilety na najstarsze autobusy, pomimo że podobno raz w tygodniu jeden z nich wpada w przepaść. Nasze nie spadły i za każdym razem dojeżdżaliśmy do celu - mówi Wojciech Łopaciński. - Nikt nas nie zaczepiał i nie atakował, nie spotkaliśmy się z żadną niebezpieczną sytuacją. Jest wręcz odwrotnie. W chilijskim Coyhaique, gdy zapytaliśmy o miejsce na namiot, nieznajomi ludzie zabrali nas do domu na noc. W Bogocie zaproszono nas w autobusie na obiad. Podczas swojej wyprawy pokonali łącznie prawie 41 tys. kilometrów. 25 dni spędzili w autobusach, 5 razy wsiadali na promy, statki i łódki, w których spędzili 62 godziny, 7 razy lecieli samolotami, oglądając ziemię przez 26 godzin. Tyle statystyk.

- Każdy z nas przeżył własne momenty kryzysu. Luśka kilkanaście razy płakała za babciami i ze dwa za koleżankami. Ja kilkadziesiąt razy przeklinałem niesforność dzieci, a moja żona przed każdą nocą w namiocie informowała wszystkich, że ta będzie jej ostatnią - pisze Łopaciński. W odróżnieniu od torunian, Łopacińscy nie narzekają na zimo. Gdy u nas temperatura na termometrze bliska jest zeru, w Rio de Janerio, gdzie obecnie się znajdują, upały dochodzą do 45 stopni. Brazylia to ostatni punkt na trasie ich amerykańskiej wyprawy. - Bilety kupione! W niedzielę wylatujemy do Johannesburga. Lecimy przez Togo, ale eboli nie boimy się, bo mamy tam tylko dwugodzinną przesiadkę - twierdzi Wojciech Łopaciński. - Obiecałem córce, że jej urodziny będziemy świętować już w Afryce. I słowa dotrzymam.